خانه فوتسال –  تیم فوتسال شهرداری ساوه چهارمین هفته از چهارمین سال حضورش در لیگ برتر را با شکست پشت سر گذاشت و عدد صفر در برابر نام این تیم در جدول امتیازات و قرار گرفتن شهرداری در رده چهاردهم جدول اوضاع این تیم را بیش از هر زمانی بحرانی کرده است و زمزمه های مختلفی در اطراف این تیم به گوش می رسد. از اخراج ظریفیان تا استعفای عقابی. برای بررسی وضعیت این روزهای تیم شهرداری ساوه به حافظه مان و تجربه سالهای قبل شهرداری ساوه بر می گردیم.

تیم شهرداری ساوه در سال ۹۰ اولین تجربه های لیگ برتری خود را با تیمی متشکل از بازیکنان جوان که اغلب همان بازیکنان لیگ یکی این تیم بودند به علاوه چند بازیکن پرحاشیه از شهرهای مختلف پشت سرگذاشت. هدایت این تیم از زمان تاسیس بر عهده بازیکن سابق فوتبال پرسپولیس تهران یعنی رضا عقابی جوان بود که تیم شهرش را از دسته های پایین تر به لیگ برتر رسانده بود. لیگ برتر برای ساوه ای ها کابوس وار آغاز شد. هفت هفته ، پنج امتیاز.

رضا عقابی هوش خود را در این برهه حساس به خوبی نشان داد و و با از خود گذشتگی و ارائه پیشنهاد خود به مدیران باشگاه، خوراکچی را به ساوه برد و قبول کرد نفر دوم فنی تیم باشد. عقابی با این کار هم تیم کم تجربه اش را نجات داد و هم حضور خودش در نماینده ساوه را بیمه کرد.

شهرداری از اولین بحران خود بخوبی عبور کرد و با قرار گرفتن در رده نهم در پایان فصل، همکاری عقابی – خوراکچی به پایان رسید.

شهرداری ساوه در سال دوم بازیکنان زیادی خرید و اسکلت اصلی تیم را بازیکنان جدید تشکیل داد. فوت احسان محمدیانی در این سال ضربه بزرگی به تیم ساوه زد اما عقابی به خوبی با یاری بازیکنان با تجربه ای نظیر ناصری این بحران را هم پشت سر گذاشت و باز هم نهم شد.

اما عملکرد این تیم کاسه صبر مدیران شهرداری را به لب رساند و برای فصل ۹۲ سید مهدی ابطحی با شعار نه چندان مناسب بومی سازی ، جایگزین عقابی شد. دومین بحران بزرگ شهرداری برای ابطحی بوجود آمد و اتفاقا این بار عقابی کشتی نجات شهرداری بود و در پنج هفته توانست به خوبی تیم را از سقوط نجات دهد. این تغییر نا موفق در کادر فنی ، این بار برای مدیر عامل شهرداری گران تمام شد و حامد تسبیحی جای خود را به نادر محمدی داد.

عقابی که از اتفاقات فصل گذشته سخت، دلگیر بود در فصل جدید سعی در ایجاد تغییرات اساسی در تیم داشت و در این راه شاکله اصلی تیم را از دست داد و چند بازیکن جدید جایگزین کرد. همه چیز تا انجام بازی های تدارکاتی خوب بود و نتایج نسبتا خوب آنها در دیدارهای دوستانه آنها را امیدوار نگه داشت.

اما یک روز پیش از آغاز لیگ همه چیز برای شهرداری ساوه به کابوس تبدیل شد و دیدار این تیم با مقاومت البرز و اولین امید کسب امتیاز تیم عقابی که دو ماه تمرینات مستمر را پشت سر گذاشته بود و آماده به نظر می رسید از دست رفت و عقابی که می دانست چه بازی های سختی در هفته های بعدی در انتظارش هست این بحران را پیش بینی کرد و برای فرار از آن به سختی انتقاد کرد اما فریاد هایش راه به جایی نبرد تا بدون امتیاز از هفته اول به دیدار تیم های قدرتمند برود. در هفته دوم تیم پرستاره گیتی پسند در ساوه به سختی از سد شهرداری گذشت و در دیدار دوم هم تیم فرش آرا که بشدت به سه امتیاز هفته سوم نیازمند بود شهرداری را شکست داد. اما عملکرد تیم شهرداری در این بازی ها قابل دفاع بود . اما همان عدد صفر در برابر نام شهرداری ساوه حواشی را وارد تیم می کرد و زمزمه ها آغاز شد.

بحران عقابی در هفته چهارم فوران کرد و مشکلات نهانی تیم در بازی و نحوه بازی و حتی تعویض های عقابی اشکار شد. سکوهای ملتهب هم نشانه هایی برای تیم و عقابی داشت .

۱ – این اعتراضات از همان بخشی از ورزشگاه بود که فصل گذشته فریادهای عقابی ، عقابی ، از آن بخش به گوش ابطحی می رسید.

۲ – نقش پررنگ و اساسی یکی از اعضای باشگاه در این شعارها نشان می داد عقابی بر خلاف گذشته حمایت باشگاه را ندارد و باید به تنهایی با بحران روبرو شود.

۳ – اعتراضات نشان می داد عقابی دیگر آن بت مربیگری در ذهن فوتسالی های ساوه نیست و با تجربه حضور ابطحی در ساوه، تماشاگران می توانند باز هم نیمکت بدون عقابی را تصور کنند.

اما پس از پایان بازی خبرهای مختلفی از باشگاه به گوش می رسید که به دلیل کمک به حفظ آرامش این تیم از انتشار آن خودداری کردیم . از استعفای تایید نشده عقابی بگوییم . گویا عقابی شفاها اعلام آمادگی کرده تا جای خود را به مربی دیگری دهد ولی باشگاه به او فرجه داده است. حال سوال اصلی اینجاست که بازی با منصوری قرچک فرجه نهایی عقابی برای اصلاح تیم است یا فرصت مناسب مدیران باشگاه برای مذاکره با مربی دلخواهشان؟؟

به هر صورت عقابی همانطور که در مصاحبه هایش اشاره کرده به مواردی مشکوک شده و به سختی در حال مبارزه با عوامل مخرب است. و در اولین اقدام کاپیتان تیم خود را از حضور در تمرینات منع کرده و چند بازیکن نامدار را نیز به سختی زیر نظر دارد. آن مربی جوان سال ۹۰ حالا پخته تر شده و با موهای سپید کرده در این مدت کوتاه، بخوبی کنترل حواشی در این شرایط بحرانی را یاد گرفته است. کاری که فصل گذشته به خوبی از پس آن برآمد و حالا مصمم است از این چالش سربلند بیرون آید.

اما باید دید مدیران شهرداری ساوه واقعا تصمیم خود را نهایی کرده اند و فقط به تغییر عقابی فکر میکنند یا منتظر نتیجه تغییرات عقابی در تیم شهرداری می مانند.

به اعتقاد نویسنده مدیران باشگاه شهرداری باید کمی آستانه صبر خود را بالا برده و کارشناسانه تر به عملکرد چند هفته گذشته تیمشان نگاه کنند. تغییر مربی با سه و یا حداکثر چهار بازی در یک لیگ ۲۶ هفته ای منصفانه نیست و مدیران غیر ورزشی شهرداری ساوه بهتر است در این زمینه به ورزشی ها اجازه دهند تا برای خودشان تصمیم بگیرند. حصول نتیجه در یک تیم ممکن است مدت ها به طول انجامد و زمزمه های مذاکره با آلترناتیو اصلی عقابی نه تنها هیچ کمکی به تیم نمی کند، بلکه تمرکز بازیکنان و کادر فنی را برهم زده و از همه مهمتر آن عده بازیکنانی که به امید برکناری عقابی کم کاری می کنند را پر امید تر می کند. ضمن اینکه شهرداری ساوه تا کنون هرگز از مشهد امتیاز کسب نکرده . جز یک امتیاز ، هرگز از گیتی پسند امتیازی نگرفته و در شش بازی قبلی مقابل شهرداری تبریز( مس سونگون کنونی ) فقط دو مساوی بدست آورده است. پس سه شکست در برابر این تیم ها نمی تواند معیار مناسبی برای برکناری مربی باشد و بهتر است حداقل نصف زمانی که مدیران قبلی به پای ابطحی نشستند و با قاطعیت حمایت کردند، را به تیم کنونی هم بدهند و منتظر معجزه در قرچک هم نباشند، چرا که بهترین نتیجه شهرداری در قرچک ۳-۰ به سود میزبان بوده است.

یادداشت : ایمان مشتاق